Joh 12 | PolUGdanska | STEP | Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii , gdzie był Łazarz, który umarł, a którego wskrzesił z martwych.

1 Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii ^a, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego wskrzesił z martwych. 2 Tam przygotowali mu wieczerzę, a Marta ^b usługiwała. Łazarz zaś był jednym z tych, którzy razem z nim siedzieli przy stole. 3 Wówczas Maria ^c, wziąwszy funt bardzo drogiej maści nardowej, namaściła nogi Jezusa i wytarła je swoimi włosami, a dom napełnił się wonią tej maści. 4 Wtedy jeden z jego uczniów, Judasz ^d Iskariota, syn Szymona, ten, który miał go zdradzić, powiedział: 5 Dlaczego ^e tej maści nie sprzedano za trzysta groszy ^{▼▼denarów} i nie rozdano ich ubogim? 6 A to mówił nie dlatego, że troszczył się o ubogich, ale ponieważ był złodziejem ^g i miał sakiewkę, a nosił to, co do niej włożono. 7 Wtedy Jezus powiedział: Zostaw ją; zachowała to na dzień mego pogrzebu. 8 Ubogich ^h bowiem zawsze macie u siebie, ale mnie ⁱ nie zawsze będziecie mieć. 9 Wtedy wielu Żydów dowiedziało się, że tam jest; i przyszli nie tylko z powodu Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. 10 I naradzali się naczelni kapłani nad tym, żeby zabić również Łazarza ^j; 11 Gdyż z jego powodu wielu ^k spośród Żydów odstąpiło i uwierzyło w Jezusa. 12 Nazajutrz mnóstwo ^l ludzi, którzy przyszli na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy; 13 Nabrało gałązek palmowych ^m, wyszło mu naprzeciw i wołało: Hosanna! ⁿ Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana, król ^o Izraela! 14 A Jezus, znalazłszy oślątko ^p, wsiadł na nie, jak jest napisane: 15 Nie bój się, córko Syjonu. Oto twój król przychodzi, siedząc na oślątku. 16 Z początku jego uczniowie tego nie zrozumieli ^q, ale gdy Jezus został uwielbiony, wtedy przypomnieli ^r sobie, że to było o nim napisane i że mu tak uczynili. 17 Dawali ^s więc świadectwo ludzie, którzy z nim byli, gdy Łazarza wywołał z grobowca i wskrzesił go z martwych. 18 Dlatego też ludzie wyszli mu naprzeciw, bo usłyszeli, że on uczynił ten cud. 19 Wtedy faryzeusze mówili między sobą: Widzicie, że nic nie zdziałacie. Oto świat poszedł za nim. 20 A wśród tych, którzy przychodzili do Jerozolimy, żeby oddać cześć Bogu ^t w święto, byli pewni Grecy ^u. 21 Oni to przyszli do Filipa ^v, który był z Betsaidy w Galilei, i prosili go: Panie, chcemy zobaczyć Jezusa. 22 Filip przyszedł i powiedział Andrzejowi, a z kolei Andrzej i Filip powiedzieli Jezusowi. 23 A Jezus im odpowiedział: Nadeszła godzina ^w, aby Syn Człowieczy został uwielbiony. 24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostaje. Jeśli jednak obumrze ^x, wydaje obfity plon. 25 Kto miłuje swoje życie ^y, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. 26 Jeśli ktoś mi służy, niech idzie za mną ^z, a gdzie ^aa ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś będzie mi służył, uczci go mój Ojciec. 27 Teraz moja dusza jest zatrwożona. I cóż powiem? Ojcze, zachowaj mnie od tej godziny? Przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę ^ab. 28 Ojcze, uwielbij swoje imię. Wtedy rozległ się głos ^ac z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię. 29 A ludzie, którzy stali i słyszeli, mówili: Zagrzmiało. A inni mówili: Anioł ^ad do niego przemówił. 30 Jezus odpowiedział: Ten głos rozległ się nie ze względu na mnie, ale ze względu na was. 31 Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca ^ae tego świata będzie wyrzucony precz. 32 A ja, jeśli będę wywyższony ^af nad ziemię, pociągnę ^ag wszystkich do siebie. 33 A mówił to, dając znać, jaką śmiercią miał umrzeć. 34 Ludzie mu odpowiedzieli: Dowiedzieliśmy się z prawa, że Chrystus ^ah trwa na wieki. Jakże więc ty możesz mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Któż to jest Syn Człowieczy? 35 Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze przez krótki czas ^ai jest z wami światłość ^aj. Chodźcie więc, dopóki macie światłość, żeby was ciemność nie ogarnęła. Bo kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie. 36 Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście byli synami ^ak światłości. Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył ^al się przed nimi. 37 A choć tak wiele cudów ^am uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli ^an w niego; 38 Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz ^ao: Panie, któż uwierzył ^ap naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione? 39 Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz ^aq powiedział: 40 Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli ^ar, aby się nie nawrócili ^as, żebym ich nie uzdrowił. 41 To powiedział Izajasz ^at, gdy widział jego chwałę ^au i mówił o nim. 42 Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali go, aby nie wyłączono ich z synagogi. 43 Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą. 44 A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego ^av, który mnie posłał. 45 I kto mnie widzi, widzi tego ^aw, który mnie posłał. 46 Ja, światłość ^ax, przyszedłem na świat, aby każdy, kto wierzy we mnie, nie pozostał w ciemności. 47 A jeśli ktoś słucha moich słów, a nie uwierzy, ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, żeby sądzić ^ay świat, ale żeby zbawić świat. 48 Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym. 49 Bo ja nie mówiłem sam od siebie ^az, ale ten, który mnie posłał, Ojciec, on mi dał nakaz, co mam powiedzieć i co mówić. 50 I wiem, że jego nakaz ^ba jest życiem wiecznym. Dlatego to, co ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.